ประโยค ย ต : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 373 / 520

ประโยค-ปฐมสมันต์บทสิกาเลปา ภาค ๓ - หน้าที่ ๙ เหล่านั้น หาได้แสดงด้วยความประสงค์ในการพรรณาถึงคุณแห่งความตายไม่ ก็แล ครั้นทรงแสดงแล้ว พระองค์ได้มีความดำริยิ่งนี้ว่า "ถ้าภิกษุทั้งหลาย จักพ้นเรือนร่างตลอ

บทความนี้กล่าวถึงพระผู้พระภาคเจ้าที่ทรงพรรณาถึงคุณแห่งความตายและการที่พระองค์มีความประสงค์ที่จะสอนภิกษุทั้งหลายให้พ้นจากความยึดติดกับเรือนร่างและกรรมวิบาก การฟังธรรมในเวลานั้นไม่มีประโยชน์หากไม่เกิดผล

ประโยค ) ปฐมสัมผัสสภากาเปล ภาค 3 - หน้าที่ 10 แน่นอน. " แต่เพียงขอที่ทรงมีความปรารถนาเป็นข้อแรกนั่นนี้เอง ยอมเป็นเหตุในคำนั้นได้." ศัพท์ว่า " อสูร" ในคำว่า " นาสสูร" เป็นนินทา ลงในอรรถสักวาทำบทให้เต็

ในบทนี้ได้นำเสนอความหมายและความสำคัญของคำว่า "อสูร" ในบริบทของอรรถสักวาทำ โดยชี้ให้เห็นถึงการต้องการของพระผู้มงคลและการทำต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับอสูร นอกจากนี้ยังสามารถอธิบายถึงแนวคิดในการเจริญ อสูรภารฐ

ประโยค (ค) - ปฐมสงค์ปาตากาแลกภา กา - หน้าที่ 11 สองบว่าว่าสี นหโต แปลว่าว่า ผู้ถือผ้าพร้อมทั้งศรีษะ ในสองคำว่า " ททโรง ยู่ว" นี้ ท่านพระอุบาลีแสดง ความเป็นผู้แรกเป็นหนุ่ม ด้วยคำว่า ททระ จริงอยู่ สัตว

เนื้อหานี้กล่าวถึงการแต่งตัวของหนุ่มๆ ในบริบทของพระพุทธศาสนา โดยท่านพระอุบาลีอธิบายถึงความสำคัญของการแต่งตัวในการแสดงออกถึงอารมณ์และสถานะต่างๆ การแต่งตัวมีบทบาทในการสร้างความรู้สึกและการรับรู้ตนเอง ขณ

ประโยค - ปฐมสมุนไพรสภากาแล็ก ๓ - หน้า 12 บทว่า สมณฤกษ์ตะโก ได้แก่ ผู้ทรงเพศสมณะ ได้ยิ่งว่า มิคัลฤกษ์นั้น โกนศีรษะไว้เพียงจุก นุ่งผ้าสาวะผืนหนึ่ง อีกผืน หนึ่ง พาใสวมไหว้ เข้ าอัฏฐิหารนั้นและ เป็นอยูโด

เนื้อหาเกี่ยวกับการอธิบายสมณฤกษ์ตะโกและมิคัลฤกษ์ รวมถึงคำศัพท์ที่เกี่ยวข้องในบริบทศาสนา กล่าวถึงการประพฤติปฏิบัติต่างๆ โดยเฉพาะในแง่ของการกรวดน้ำและการหลุดพ้นจากบาปต่างๆ มีการกล่าวถึงบุญของชาวโลกและคว

ประโยค(ตอน) - บุญสมันตปสาทิกา ภาค ๑ หน้า 13 คำว่า องู วิบูลปฏิสาร นั้น ท่านกล่าวไว้ เพื่อกำหนดสภาพแห่งความราคาคุนนั้นแล. ไมมีความราคาฯ เพราะความวิบูลสารมิใช่ความรำรากทางพระวินัยแล. ท่านกล่าวคำว่า "ล

ในบทนี้พูดถึงคำว่า องู วิบูลปฏิสาร ซึ่งถูกใช้เพื่อกำหนดสภาพแห่งความราคาคุนน โดยระบุว่าไม่มีความราคาจริง เพราะความวิบูลสารมิใช่ความรำรากทางพระวินัย อีกทั้งยังกล่าวถึงลาภและความหมายของคำว่า 'ลาภของเราไม

ประโยค (ตอน) - ปฐมมนต์ปาฏิหาริย์ ภาค ๓ - หน้าที่ 14 ภิญทุ่งหลาย ซึ่งเป็นมิจฉาทิศ คือผู้มีอุดมธรรม มีธรรมอันประเสริฐ เพราะความเป็นมิจฉาทิศนั้นแปล จากชีวิต." [ เทวาช่วยปลอบโยนมิติคติภิกขาให้มิกติคติไป

เนื้อหานี้กล่าวถึงมิจฉาทิศที่เป็นผู้มีธรรมอันประเสริฐและมีอานุภาพในการช่วยผู้ที่ยังติดอยู่ในสาระให้หลุดพ้น โดยการอธิบายถึงบทบาทและความสำคัญของเทวะในการปกป้องและส่งเสริมชีวิต ซึ่งมีกระบวนการช่วยส่งผ่าน

ประโยค - ปฐมสมันตปาสากาแปซ ภาค ๓ - หน้า ๑๕ ความตกลงใจว่า "เทวดาดูนี่ ได้กล่าวอย่างนี้, ประโยชน์นี้ พึงเป็นอย่างนี้ที่เดียว แน่แท้" แล้วก็กล่าวว่าเป็นต้นว่า "นัยว่าเป็นลากของเรา" จึงจากวิหารเข้าไปสู่ธ

บทความนี้เสนอการตกลงใจเกี่ยวกับเทวดาและผลสัมฤทธิ์ของพวกเขา รวมถึงการสื่อสารกับวิหารและความกลัวที่เกิดขึ้นจากความตาย ด้วยการใช้คำสอนและอ้างอิงจากอาจารย์ต่างๆ เพื่อวิเคราะห์ความมีตัวตนของสัตว์และความหวา

ประโยค (ค) - ปฐมสมันต์ปาฏิหาริย์ ภาค ๓ - หน้า ๑๗ อนาปานัสสติ ขอพระผู้มีพระภาฯเจ้า ทรงปลอบภูกุให้ เขาใจในพระกรรมฐานเหล่านั้น แล้วตรัสบอกพระกรรมฐานอย่างใด อย่างหนึ่งดังนี้ "ลำดับนั้น พระผู้มีพระภาฯเจ้

บทนี้กล่าวถึงการที่พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงปลอบภิกษุและส่งพระเณรไปเผยแผ่ภิญญาให้ประชุมกัน และการประชุมภิกษุสงฆ์เพื่อประกอบพระธรรมฤกษา ซึ่งมีความสำคัญในการเข้าถึงพระอรหัต ความหมายในคำผูกพันจนถึงการอธิบายท

ประโยค(ตัว) - ปฏิสัมภิทา สถานที่กาลา ภาค ๓ - หน้า 18 ปานสุทธิสมาธิ " เป็นต้น. บัดนี้ เพราะว่า พระผู้พระภาคเจ้าตรัสบาแล้ว เพื่อทรงแสดงพระธรรมฐาน ที่เป็นคุณงามและประณีตรถี ๆ แก่กุฎิทั้งหลาย, ฉะนั้น ข้า

บทบาทของพระผู้พระภาคเจ้าในการแสดงพระธรรมฐานเกี่ยวกับคุณงามความดีและการเจริญสมาธิผ่านการฝึกกำหนดลมหายใจเข้าออกตามแนวทางที่ถูกต้อง ก่อให้เกิดความสงบและเยือกเย็นแก่จิตใจ เพื่อทำให้ผู้ปฏิบัติได้เข้าถึงอรร

ประโยค-ปัจจุบันสมุปสาครภาค ๓-หน้าที่ ๑๙ “อนาปานสุดติสมาธิ” นี้ พึงทราบใจความอย่างนี้ว่า “สมาธิ ประกอบด้วยอนาปานสุดติ หรือสมาธิในอนาปานสุดติ ชื่อว่า อนาน- ปานาสมาธิ.” บทว่า ภาวิโต แปลว่า ให้เกิดขึ้น หร

อนาปานสุดติสมาธิเป็นสมาธิที่เกิดจากการนั่งสงบ โดยไม่มีเครื่องรัดหรือเจือปน ความสงบนี้เกิดจากอารมณ์ที่ละเอียดและมีการประดิษฐ์ที่ชัดเจนการทำสมาธิในลักษณะนี้ช่วยให้ผู้ปฏิบัติสามารถเข้าถึงสภาวะที่สงบและไม

ประโยค (ตอน) - ปฏิป สนัณฑปาสักษา แกะ หน้า 20 ไม่มี อธิบายว่า "เป็นธรรมสงบและประณีต โดยสภาพของตนที่เดียว จำเดิมแต่เริ่มต้นไปเอง." แต่เจ้าชาวกล่าวว่าว่า "มากว่า อชานโคน ความว่า ไม่มีเครื่องราข คือติโอะ

บทความนี้กล่าวถึงการศึกษาธรรมที่นำไปสู่ความสงบและประณีต โดยอธิบายเกี่ยวกับการเข้าถึงความสุขทางกายและจิตใจผ่านการทำสมาธิ และการเข้าใจธรรมจากการสะท้อนประสบการณ์ที่อาจเกิดขึ้น บทที่กล่าวถึงยังเสนอแนวคิดเ

ประโยค(คง) - ปฐมสมันดาปากกาเปล่า ภาค 3 - หน้าท 21 ขึ้นเบื้องบน คือลอยขึ้นบนอากาศ จากพื้นดินที่แตกรแหง เพราะกิ่วและกระบือเป็นต้นกระบือ ซึ่งแห้งเพราะลมและแดดเผาตลอดถึงเดือน เมษาขึ้นเต็มท้องฟ้าทั้งหมด แ

ในบทที่ 21 ของ 'ปฐมสมันดาปากกาเปล่า' กล่าวถึงความเชื่อมโยงระหว่างอากาศและฝนในชุมชนปักษ์เดือนอาสาพะ โดยใช้คำว่า 'อากาเมรม' เพื่ออธิบายลักษณะของฝนที่กระทำต่อสิ่งต่าง ๆ ขณะเดียวกันยังเน้นไปที่การฝึกสมาธิ

ประโยค(ค) - ปฐมสัมผัสจากแกนเปล่า กา ๓ - หน้า ๒๒ ด้วยประการไร ด้วยอาการไร ด้วยวิธีไร ? ทำให้มากแล้ว ด้วยประการไร ? จึงเป็นคุณสงบ ประณีต เอก๋เย็น อยู่เป็นสุข และยังบาป อุทธธรรมที่คิดดขึ้นแล้ว ๆ ให้ออกต

เนื้อหานี้กล่าวถึงอิทธิภิญญาในบริบทของธรรมวินัยและการปฏิบัติในพระพุทธศาสนา โดยมีการอธิบายว่าอิทธิภิญญานั้นมีพื้นฐานอยู่บนความเข้าใจธรรมวินัยในลักษณะต่าง ๆ ของสมณะจากที่กล่าวในพระธรรมคำสอนในพระพุทธศาสน

ประโยค(ค) - ปฐมสัมผัสสาธกาเปล ภาษา ๓ - หน้าที่ 23 เต็มโตแล้ว พึงพรากออกจากแม่โคม ปลักใหญ่ ไว้ส่วนหนึ่ง แล้วเอาเชือกผูกไว้ที่หลักนั้น, ครว่านั้นลูกโคนันของเขาดิ้นรนไปทางไน้นทางนี้ ไม่อาจหนีไปได้ พึงยื

บทความนี้เน้นการฝึกฝนจิตให้มีความมั่นคงผ่านอานาปนาสติ โดยใช้วิธีการเปรียบเทียบกับการฝึกลูกโคให้ผูกไว้ที่หลัก อธิบายถึงความสำคัญของการเลือกสถานที่เหมาะสมในการเจริญสมาธิ โดยยกตัวอย่างจากพระโพธิณาจารย์แล

ประโยค(ค) - ปฐมสงฆ์ปาสาทิกา ๓ - หน้าที่ 24 สตรี บุษบา ช้าง และม้าเป็นต้น จะเจริญให้ถึงพร้อม ทำไมได้ง่าย เพราะเสียงเป็นข้อศักดิ์อานนท์ แต่ในป่าซึ่งไม่ใช่บ้าน พระโยคาวจร กำหนดกรรมฐานนี้แล้ว ยังก็ตกลง

เนื้อหาพูดถึงการเจริญกรรมฐานเพื่อบรรลุพระอรหันต์ รวมถึงการใช้เสียงและกรรมฐานในการพัฒนา และความสำคัญของการมีสมาธิในพื้นที่สงบ เพื่อให้สามารถทำงานเชิงจิตใจและบรรลุผลสูงสุด โดยยกตัวอย่างถึงพระผู้มีพระภาค

ประโยค - ปฐมสมันตปาสาทิกา ภาค ๓ - หน้า ๒๕ ทั่งหลาย ถึงกล่าวว่า " ขึ้นชื่อว่า พยัคฆ์ ย่อมแอบจับหนุมงกฎ เป็นภัคยา" แม้มันใจพูทธารูผู้ประกอบความเพียร นำพิญวาสถานนี้ ก็เหมือนกัน เข้าไปสู่ป่าแล้ว ย่อมมีไว

บทนี้พูดถึงพระพุทธเจ้าที่ทรงแสดงอารุณ-เสนานะเพื่อชวนคนให้มีปัญญาและเจริญก้าวหน้า ผ่านการเปรียบเทียบความพยายามและความสำคัญของการเข้าใจในสิ่งต่าง ๆ โดยเน้นไปที่การที่พระผู้มีพระภาคเจ้าได้ตรัสเกี่ยวกับเส

ประโยค(คํ) - ปฐมสมบัติ สภาพาเลปาน ดา - หน้าแรก 27 เป็นเครื่องนำออกที่คนกำหนดเอาแล้ว [ อรรถาธิบายวิธีอบรมสติ ๑๒ อย่าง ] ข้อว่า โส สตฺตอ อุสาสตฺติ มีความว่า กิญฺญณุ ณงนั้นนั่งอย่างนั้น และตั้งสติ

เนื้อหาเกี่ยวกับวิธีอบรมสติ โดยการตั้งสติในขณะที่หายใจเข้าและออก และอธิบายถึงบทบาทของพระผู้มีพระภาคเจ้าในการแสดงอาการอบรมสติแก่สานุสติ โดยใช้คำพระธรรมเสนาบดีเพื่ออธิบายการอบรมสติด้วยสติและญาณที่มีความ

ประโยค - ปฐมสมัยปาสาทกเบล คำ ก - หน้า 28 " ลมที่ออกไปข้างนอก ชื่อว่า อัสสสะ คือ ลมหายใจออก" ลมที่เข้าไปข้างใน ชื่อว่า ปิสสสะ คือ ลมหายใจเข้า... ส่วนในอรรถกถาแห่งพระสูตรทั้งหลาย มาโดยลำดับกัน. บรรดาล

เนื้อหาเกี่ยวกับการเรียนรู้ลมหายใจเข้าและออกในบริบทของพุทธศาสนา โดยใช้คำว่า อัสสสะสำหรับลมหายใจออก และ ปิสสสะสำหรับลมหายใจเข้า อธิบายกระบวนการทางชีวภาพเมื่อสัตว์ออกจากท้องแม่ พร้อมเชื่อมโยงถึงคุณลักษณ

ประโยค (ต่อ): - ปฐมสัมผัสสภากาแล ภาค ๓ - หน้าไฟ ๒๙ หมู่นุ่งนุ่ง มุนยิ่งจำพวกหายใจเข้าและหายใจออกยาว ด้วยอำนาจระงับดูช้างและเป็นต้น บางจำพวกหายใจเข้าและหายใจออกสั้นๆ ดูจุดนั้นและกระด่ายเป็นต้น เพราะฉะน

ในบทความนี้ได้พูดถึงการหายใจที่แตกต่างกันในกลุ่ม 'หมู่นุ่งนุ่ง' โดยมีการแบ่งระยะเวลาหายใจเป็น 'ยาว' และ 'สั้น' ขึ้นอยู่กับการปฏิบัติและการระงับต่างๆ ที่เกี่ยวข้อง. เห็นได้ชัดว่า การเจริญอานาปานสติกรรม

ประโยค (คง) - ปฏิบัติสมดุลสาธิกาแปลง ภาค ฯ - หน้าที่ 30 ยาว, เมื่อหายใจออกยาว ย่อมหายใจออกในขณะหายใจว่าง, เมื่อหายใจเข้าและหายใจออกยาว ย่อมหายใจเข้าบ้าง หายใจออกบ้าง ในขณะนั้นนว่า ยาว, ฉันจะยอมนึกแก้

เนื้อหานี้กล่าวถึงวิธีการหายใจที่ยาวและละเอียด โดยอธิบายว่าการหายใจเข้าและหายใจออกที่ยาวจะมีอำนาจในการบรรลุความสะอาดในจิตใจ ช่วยให้ผู้ปฏิบัติเข้าใจมิติของความสงบผ่านสติในการหายใจ เพราะเมื่อหายใจอย่างม